من پێشمه‌رگه‌م و به ناوی ده‌یان پێشمه‌رگه‌ی تره‌وه پرسیار ده‌که‌م: مامۆستا گیان ئێمه‌ت هه‌موو موڕته‌د کرد به‌ڵام به حیزبه ئیسلامییه‌کان و سه‌له‌فییه‌کان ده‌ڵێیت: برای من؛ خۆ ئه‌وانیش پێشمه‌رگه‌یان هه‌یه وه‌کو ئێمه له‌م حوکمه‌ته مووچه وه‌رده‌گرن و ده‌وامی ئێمه زۆر زۆر ناخۆشتره له هی ئه‌وان؛ ئه‌گه‌ر موڕته‌دد بین ئه‌دی ئه‌وان چین؟ مامۆستا ئێمه مورته‌ددیشمان بکه‌ی هه‌ر رێزداریت و خۆشمان ده‌وێیت و خۆشه‌ویستی لامان.
به‌ڕێزن، زۆر زۆر به‌ڕێزن لای منیش و خوای په‌روه‌ردگاریش شاهیده له‌سه‌ر ئه‌مه. من که هه‌روه‌کو کوڕی خۆم و برازای خۆم ته‌ماشاتان ده‌که‌م و ته‌بعه‌ن پێم ناخۆشه که ئێوه قیامه‌تیشتان بڕوات، پێم ناخۆشه تۆ بڕۆی گوندی به‌شیر رزگار بکه‌یت و کاکه‌ی پارتی خۆی پێوه با بدات و گونده‌که‌ش بده‌نه‌وه به شیعه دوای ئه‌وه‌ی خۆیان به بیست و یه‌ک هوجووم پێیان نه‌گیراو هه‌شت که‌سی پێشمه‌رگه‌شی تێدا کوژرا، من پێم ناخۆشه تۆ یه‌کێک بیت له‌و هه‌شت که‌سه، پێشم حه‌یفه جه‌رگی دایکت بسووتێ له‌به‌ر خاتری ئه‌وه مه‌سعوود بارزانی خۆی پێوه با بدات یان نه‌چیروان یان تاغووتێکی تر.
موڕته‌د کردنه‌که‌ش روون ده‌که‌مه‌وه؛ من ته‌بعه‌ن پێشمه‌رگه هه‌موویم به گشتی موڕته‌د نه‌کردووه، دژه‌تیرۆر موڕته‌ده له لای من، ئاسایش و دژه‌تیرۆر گومانم له هیچیان نییه له باڵاترین پله‌یانه‌وه تا ده‌گاته پێشمه‌رگه‌که‌ی خوارۆ که جاسووسییان بۆ ده‌کات، هه‌موویان موڕته‌د و کافرن، ژنیان لێیان حه‌رامه، سه‌ربڕاوی ده‌ستیشیان حه‌رامه. به‌ڵام پێشمه‌رگه به شێوه‌یه‌کی گشتی ده‌ڵێین موڕته‌دن، به‌ڵام شێوه‌ی تایبه‌تیتریان تێدایه؛ چونکه ده‌شێت یه‌کێک چووبێت له مه‌لایه‌کی پرسیبێت و مه‌لاکه حه‌تتا ئه‌گه‌ر به ئیماندارێکی باشیشی زانیبێت به‌ڵام له ترسا به منجه‌منجه‌وه وتوویه‌تی: جائیزه کوڕم ببه به پێشمه‌رگه! له دوو سێ مه‌لایشی پرسیوه هه‌موویان هه‌روایان جواب داوه‌ته‌وه، ئیتر ئه‌م که‌سه خۆی خاوه‌ن عوزره. به‌ڵام ئه‌وه‌ی که من وتوومه به شێوه‌یه‌کی گشتی، بۆ ئه‌وه‌ی پێشمه‌رگه‌ش بزانێت که دیفاع له توغیانێک ده‌کات، دیفاع له عه‌لمانییه‌ت ده‌کات، له جاهیلیه‌ت، له سه‌رانی جاهیلی! وه‌ک ئه‌وه وایه بووبێت به پێشمه‌رگه بۆ ئه‌بوجه‌هل و ئه‌بوله‌هه‌ب؛ فه‌رقیان نییه، ئه‌م دوو تاغووته‌ش وه‌کو ئه‌بوجه‌هل و ئه‌بوله‌هه‌ب وان له ئه‌حکامی شه‌رعیدا. چاوت له‌وه نه‌بێت مه‌لایه‌ک له ژێر ده‌ستیاندایه‌و مووچه‌خۆره، ده‌می دابچڕیوه بۆ دوعا کردن بۆیان! ئه‌و که‌سانه‌ی له ده‌رێ ده‌ژین ئازادی و که‌رامه‌تی خۆیان هه‌یه ئه‌وانه ده‌توانن زیاترو راستتر جواب بده‌نه‌وه. ئه‌گه‌ر پێشمه‌رگه‌یه‌ک بتوانێت پرسیاره‌که بنێرێت بۆ ئه‌و شوێنانه‌ی که پیاوی ئازادی لێیه‌و پیاوی سه‌ربه‌خۆی لێیه که ئازادانه ده‌ژین و خاوه‌ن وه‌ڵامی شه‌رعیشن، ئه‌وه چاکتره‌و راشکاوانه‌تر پێیان ده‌ڵێن که حوکمی پێشمه‌رگایه‌تییه‌که چییه‌و بۆچی نابێت بچنه ناوی. من هه‌روه‌کو وتیشم هه‌موو پێشمه‌رگه‌م وه‌ک تاک به مورته‌د دانه‌ناوه.
پاشان ئه‌وه‌ی که ده‌ڵێیت: به حیزبه ئیسلامییه‌کان و سه‌له‌فییه‌کان هه‌ر ده‌ڵێیت برامن؛ ئێ به‌ڵێ به ته‌ئکید برامن یه‌عنی گومان له برایه‌تییه‌که نییه، جا مه‌دخه‌لییه، سۆفییه، یه‌کگرتووه، کۆمه‌ڵه، نوورچیه، هه‌ر که‌سێک که هه‌یه‌و ئه‌هلی مزگه‌وته. ئه‌وه‌ی ئه‌هلی مزگه‌وته من به براو خوشکی دینی خۆمی ده‌زانم. جا که ده‌ڵێیت خۆ ئه‌وانیش پێشمه‌رگه‌یان هه‌یه وه‌کو ئێمهو له‌م حوکمه‌ته‌وه مووچه وه‌رده‌گرن و ده‌وامی ئێمه زۆر زۆر له‌وان ناخۆشتره؛ راستییه‌که‌ی من نه‌مبیستووه ئه‌وان پێشمه‌رگه‌یان هه‌بێت، نازانم. به‌ڵام ئه‌گه‌ر پێشمه‌رگه‌یان هه‌بێت جا حافز قورئانێکیش بێت یان مه‌لای دوانزه عیلم بێت یان نوێژنه‌که‌ر بێت یان هه‌ر شتێکی تر، که رۆیشت و بوو به پێشمه‌رگه ئه‌وه ئیتر ئه‌حکامی پێشمه‌رگه وه‌رده‌گرێت، حوکمێک وه‌رده‌گرێت که له فیقهدا پێیان ده‌وترێت: «أنصار الطواغیت»؛ «یارمه‌تیده‌رانی تاغووت». جا تاغووت خۆی حوکمی چییه؟: «إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا كَانُوا خَاطِئِينَ» [القصص: 8]؛ «به‌ڕاستی فیرعه‌ون و هامان و سه‌ربازه‌كانیان گوناهكارو تاوانبار و هه‌ڵه بوون»، ده‌ی خۆ ئه‌مانه سه‌ربازی فیرعه‌ون بوون! جا یه‌کێک زۆر به به‌زه‌ییه‌وه دێت و ده‌‌ڵێت: ئێ سه‌ربازی داماو چی بکات؟ برا ئه‌م پێشمه‌رگه قوڕبه‌سه‌ره چی بکات؟ له تاو فه‌قیری چووه بۆ ئه‌وێ! ئه‌ی باشه ناتوانێت که‌نناسی بکات له شوێنی ئه‌و به‌نگلادیشییه‌ی که هاتووه؟ بۆ ناتوانێت کاسبی تر بکات؟ بۆ ناتوانێت ئیقتسادێکی فه‌قیرانه بۆ خۆی دروست بکات و زاهیدانه بژی؟ که گه‌نجێکه بۆ ناتوانێت بێته ده‌ره‌وه‌و خۆیش به‌خێو بکات، هه‌ر ده‌بێت بڕوات ئه‌و چوارسه‌د پێنسه‌د دۆلاره وه‌ربگرێت که ئه‌و تاغووتانه پێی ده‌ده‌ن؟ ئه‌ی ئه‌وان بۆ فه‌قیریان کردووه؟ بۆ ئه‌وه‌ی شوێنیان که‌وێت، بۆ ئه‌وه‌ی دینه‌که‌یان پێ بفرۆشێت!
بۆیه هه‌ر که‌سێک بووبێت به پێشمه‌رگه‌ی ئه‌وان، فه‌رق ناکات وه‌ک ئه‌وه‌ی جه‌نابت ده‌ڵێیت مه‌دخه‌لی و سه‌له‌فی و کۆمه‌ڵی ئیسلامی یا حیزبه ئیسلامییه‌کان بێت (ئه‌گه‌رچی من نه‌مبیستووه) به‌ڵام هه‌ر یه‌ک له‌مانه بێت فه‌رق ناکات و حوکمیان یه‌که.
پاشان ئه‌وه‌ی که ده‌ڵێیت: مامۆستا ئێمه موڕته‌ددیشمان بکه‌یت هه‌ر رێزدارو خۆشه‌ویستی لامان؛ خوای گه‌وره هیدایه‌تی ئێمهو ئێوه‌ش بدات و ان شاء اللّه له‌سه‌ر خۆشه‌ویستی خۆی کۆمان کاته‌وه. منیش به‌ته‌ئکید دڵم ژان ده‌کات بۆ ئه‌وه‌ی که ئاوا ده‌بینم گه‌نجێکی کورد به‌و هه‌موو جوامێری و ئازایه‌تییه‌وه به‌و ناسۆرو میحنه‌ته‌ی که که‌س و کاری په‌روه‌رده‌یان کردووه بڕوات له‌و لاوه به فیشه‌کێک بکوژرێت که که‌س نازانێت له کوێ کوژراو بۆچی کوژراو له پێناوی کێیا کوژرا! دواییش ئه‌مانه خۆیانی پێوه با ده‌ده‌ن؛ هه‌موو جارێکیش له‌و به‌رنامانه‌دا ده‌یبینین که ده‌ڵێن: ئه‌وه شه‌هیدی سه‌نگه‌ره‌و خۆی پێوه با ده‌ده‌ن.