بێگومان ئیختلافێکی زۆر هه‌یه له نێوان زانایانی شه‌رع و مه‌زهه‌به‌کاندا له سه‌ر به‌ڕۆژوو بوونی دوو گیان یان ئه‌و دایه‌نه‌ی که شیر ئه‌دات. ئه‌وه‌ی من گه‌یشتوومه‌ته نه‌تیجه تیایا ئه‌مه‌یه – واللّه تعالی أعلم- که ئه‌و ئافره‌ته‌ی که دوو گیانه هه‌تاوه‌کوو پێنج مانگیش ته‌واو ئه‌کات کۆرپه‌له‌که‌ی پێویستی به خواردنی باشتر هه‌یه له به‌ر ئه‌وه به‌ڕۆژوو نه‌بێت، ئه‌گه‌ر سححه‌تیشی باش بێت بۆی هه‌یه به‌ڕۆژوو نه‌بێت له به‌ر کۆرپه‌که‌ی که هه‌ڵی گرتووه، کۆرپه‌که زۆر ئێحتیاجی به خۆراکی دایکی هه‌یه. له به‌ر ئه‌وه به شێوه‌یێکی گشتی ئه‌و دایکانه که دوو گیانن ئه‌گه‌ر توانایشیان هه‌بوو له به‌ر کۆرپه‌که رۆژوو نه‌گرن تا پێنج مانگان، پێنج مانگه‌که‌یش کاریگه‌ری هه‌یه له سه‌ر پێکهاته‌ی هه‌موو ئه‌ندامانی جه‌سته‌ی کۆرپه‌که. له پێنج مانگ به‌ره‌و دوا ئه‌گه‌ر حاڵه‌تی دایکه‌که ته‌بیعی بوو کاریگه‌ری له سه‌ر منداڵه‌که نامێنێت. به هه‌مان شێوه ئه‌وه‌ی که شیر ئه‌دات ئه‌گه‌ر ئافره‌ته‌که خۆیشی ته‌ندروستی و باری سححی باش بوو کێشه نیه که به‌ڕۆژوو نه‌بێت مادام شیره‌که ئه‌دات، چۆنکه منداڵ پێویستی به شیرێکی پڕ غیزائه واته توانای خۆراکی له شیره‌که‌یا پێویسته. بۆیه تۆ زۆر جار پێویستیت به‌وه هه‌یه که سه‌وزه و میوه‌یێکی زۆرتر بخۆی بۆ ئه‌وه‌ی کاریگه‌ری له سه‌ر خوێنت هه‌بێت بگه‌ڕێته‌وه بۆ خوێنی کۆرپه‌که‌یش یان ئه‌و پێکهاتانه‌ی تر که له‌شی پێویستی پێیه‌تی وه‌کوو ئاسن. تۆ ئه‌گه‌ر به‌ڕۆژوو بوویت و نه‌توانی مادده‌یێکی وه‌کوو که‌ره‌وز بخۆی ئه‌و کاته کاریگه‌ری له سه‌ر ئه‌و دروس ئه‌بێت. به‌ڵام ئه‌گه‌ر ئافره‌ته‌که زه‌عیف بوو خۆی، خۆی بونیه‌ی له‌شی زه‌عیف بوو هه‌ر له سه‌ره‌تاوه نه‌یگرێت و کاری به کۆرپه‌که‌یش نییه، دوای ره‌مه‌زان بیگره‌‌ره‌وه چۆن ئه‌و کاته‌ی که دووگیانه خۆی پێویستی به‌وه هه‌یه خۆراکێکی باش بخوات بۆ ته‌ندروستی خۆیشی و کۆرپه‌که‌یش.