یه‌که‌م: مادام که قه‌رزاریت و دۆخی داراییت باش نییه ته‌بعه‌ن عو‌مره‌که‌ فه‌رز نییه له‌سه‌رت.

دووه‌م: قه‌رزدانه‌وه واجبه‌و مادام که‌سێک بتوانێت و هه‌ر به ئه‌نقه‌ست قه‌رزه‌که نه‌داته‌وه ئه‌وه به فه‌رمووده‌ی پێغه‌مبه‌ری

خوا (علیه الصّلاة والسّلام) سته‌می کردووه.[1]

سێیه‌م: قه‌رزکردن بۆ حه‌ج وبۆ عومره‌ش جائیزه له ئه‌سڵدا به‌و مه‌رجه‌ی تۆ بزانی که ده‌یده‌یته‌وه؛ بۆ نموونه که‌سێک له ئه‌رووپایه‌و حیسابی بانکی هه‌یه‌و ده‌زانێ که سه‌ری مانگ پاره‌‌ی بۆ داده‌به‌زێ له حیسابه‌که‌دا، ئه‌مه ده‌توانێت قه‌رز کات و بڕوات عومره‌که‌ی پێ بکات چونکه دڵنیایه پاره‌که‌ی پێ ده‌درێته‌وه.

   جا ئه‌مه‌ی جه‌نابیشت ئه‌گه‌ر ده‌زانی عو‌مره‌که‌ت بکه‌یت و بێیته‌وه ده‌توانی قه‌رزی براو خوشکه‌که‌ت بده‌یته‌وه، ئه‌وه بۆت جائیزه به‌و پاره قه‌رزه بچیته عومره. فه‌توای شێخ ئیبنو بازو زانایانی تری ئه‌م سه‌رده‌مه‌شی له‌سه‌ره؛ واللّه تعالی أعلم.